Onverwachte kansen in coronatijd
Iemand van wie ik het niet meteen had verwacht, appte me: “Zelf ben ik fit en realiseer ik dat ik op een goede plek woon met voldoende ruimte in en om het huis om bezig te blijven. Het is wel een passend moment voor bezinning op de essentiële zaken in het leven.” Ik denk niet dat mensen door de coronatijd meteen in groten getale tot geloof komen, maar het zet ieder wel aan het denken. Dat doet ons al bewuster leven. Én … wat kort hiervoor onmogelijk leek, blijkt ineens als vanzelf te gaan: meer thuiswerken, files waren verdwenen, Schengen-afspraken golden niet meer doordat grenzen zonder discussie gesloten werden. … Ik bedoel: niemand had zich dit vijf maanden geleden kúnnen voorstellen.
Als er wereldwijd ineens zulke veranderingen, zijn; waarom zou dan op geloofsgebied ook niet een ommekeer kunnen plaatsvinden? Wat vandaag nog onmogelijk is, kan morgen al gewoonte zijn. Mensen kunnen zich positief laten verrassen en ons geloof opnieuw ontdekken. Grote veranderingen worden veelal teweeggebracht door iets kleins, of door enkelingen. Mensen die vol vertrouwen volhouden, ook tegen de stroom in, hebben een brugfunctie naar een nieuwe opbloei.
In deze tijd is ‘de Kerk’ geen successtory. Maar we hebben mensen nodig die nu volhouden. Mensen die willen, kunnen dan aanhaken en ontdekken wie Jezus is. Als je eenmaal ontdekt hebt, niet alleen wie Jezus was, maar wie Hij nu voor je is, dan laat het geloof in Hem je niet meer los. Dat neemt dan niet alle zorgen en moeilijkheden weg, maar biedt wel perspectief en hoop. Goed om voorbereid te zijn de kansen die ons geboden worden.
Pastoor-deken Wim Miltenburg fso